Ёнаётган кўксимга муз босиб, 
Музлаган қаламга чўғ босиб,
Бўғзимга ўткир бир тиғ босиб—
Шеър ёздим!…

Тўкилмай-тўкилиб, қоғозга, 
Осмондек оқ-оппоқ қоғозга,
Ҳали ҳам чиқолмай парвозга—
Шеър ёздим!…

Қоронғи… Хонамга шам ёқиб, 
Сўзларни саралаб, ғам ёқиб, 
Юлдузлардек осмонга оқиб—
Шеър ёздим!…

Баҳоримдан, кузимдан кечиб, 
Шароб эмас, кўз ёшим ичиб, 
Аввалгидек… Ўзимдан кечиб—
Шеър ёздим!…

Кўзларимда ҳайрат уйғониб, 
Юрагимда ҳайбат уйғониб, 
Руҳимда бир, бир ДАРД уйғониб —
Шеър ёздим!…

Ўзимни ҳеч шоир билмасдан, 
Йиғлаб-йиғлаб, аммо… Кулмасдан, 
Ҳеч бир ишни қойил қилмасдан—
Шеър ёздим!… 

2016.04.07

Жаҳонгир НОМОЗОВ